λευκοκύτταρα

λευκοκύτταρα
Τύπος κυττάρων του αίματος των ζώων και των ανθρώπων. Ονομάζονται και λευκά αιμοσφαίρια. Τα λ., μαζί με τα ερυθροκύτταρα και τα αιμοπετάλια, αποτελούν τα έμμορφα συστατικά του αίματος. Σχηματίζονται στον μυελό των οστών από πολυδύναμα αιμοποιητικά κύτταρα και έχουν μεγάλη σημασία για την άμυνα του οργανισμού εναντίον των λοιμώξεων. Εκτός από το αίμα, τα λ. βρίσκονται και στην περιφέρεια, στα πρωτογενή και δευτερογενή λεμφικά όργανα, στα οποία περιλαμβάνονται, εκτός από τον μυελό των οστών, ο θύμος αδένας, οι λεμφαδένες, οι αμυγδαλές, η σπλήνα και ο λεμφικός ιστός του γαστρεντερικού σωλήνα. Τα λ., ανάλογα με τη μορφολογία και τη λειτουργία τους, διακρίνονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες: στα λεμφοκύτταρα και στα φαγοκύτταρα. Τα λεμφοκύτταρα, τα οποία συμμετέχουν στους μηχανισμούς ειδικής άμυνας έναντι των παθογόνων παραγόντων, διακρίνονται σε Τ και Β. Τα τελευταία είναι υπεύθυνα για την παραγωγή των αντισωμάτων. Τα φαγοκύτταρα, τα οποία συμμετέχουν στους μηχανισμούς μη ειδικής άμυνας, διακρίνονται επίσης σε δύο κατηγορίες: στα μονοπύρηνα μακροφάγα και στα πολυμορφοπύρηνα κοκκιοκύτταρα, που παρουσιάζουν λόβωση του πυρήνα και κοκκίωση του κυτταροπλάσματός τους. Με βάση τον τρόπο που αντιδρούν τα κυτταροπλασματικά τους κοκκία στους διάφορους τύπους χρωστικών ουσιών μπορούν να διακριθούν σε ουδετερόφιλα, ηωσινόφιλα και βασεόφιλα. Όσο πιο εμφανείς πυρήνες παρουσιάζουν τα πολυμορφοπύρηνα τόσο ωριμότερα είναι, γεγονός το οποίο επιστημονικά χαρακτηρίζεται ως στροφή του λευκοκυτταρικού τύπου προς τα δεξιά. Τα φαγοκύτταρα έχουν μεγάλη κινητικότητα και κατά τη μετακίνησή τους αλλάζουν σχήμα και περιβάλλουν μικρόβια ή ξένα σώματα, τα οποία στη συνέχεια εγκολπώνουν και εισάγουν στο εσωτερικό τους προκειμένου να τα εξουδετερώσουν. Η διαδικασία αυτή ονομάζεται φαγοκυττάρωση. Τα μονοκύτταρα, εκτός από τη φαγοκυττάρωση και την καταστροφή κυττάρων ή ξένων σωμάτων, παρεμβαίνουν επίσης στη ρύθμιση ορισμένων αντιδράσεων του μεταβολισμού, καθώς και στη ρύθμιση της παραγωγής αντισωμάτων από τα Β λεμφοκύτταρα. αρίθμηση λ. Ο αριθμός των λ. στο αίμα ενός ατόμου. Χρησιμοποιείται ως ένδειξη υγείας ή πιθανής νόσου.

Dictionary of Greek. 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • λευκοκύτταρα — τα τα λευκά κύτταρα του αίματος, τα λευκά αιμοσφαίρια …   Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)

  • αίμα — Ρευστός ιστός του οποίου τα στερεά κυτταρικά στοιχεία αιωρούνται σε μια ροώδη μεσοκυττάρια ουσία, που ονομάζεται πλάσμα. Κυκλοφορεί σε ένα σύστημα αγγείων, το κυκλοφορικό σύστημα, και αντιπροσωπεύει για τα ανώτερα ζώα το μέσο με το οποίο… …   Dictionary of Greek

  • αιμοσφαίριο — το συνήθως στον πληθυντικό τα αιμοσφαίρια έμμορφα στοιχεία τού αίματος που διακρίνονται σε ερυθρά αιμοσφαίρια ή ερυθροκύτταρα και σε λευκά αιμοσφαίρια ή λευκοκύτταρα …   Dictionary of Greek

  • βιολογία — Επιστήμη που ερευνά τους γενικούς νόμους που διέπουν τη ζωή. Ο όρος χρησιμοποιείται άλλοτε με την έννοια της επιστήμης που ερευνά τις σχέσεις μεταξύ των ζωντανών οργανισμών και του περιβάλλοντός τους και άλλοτε με την έννοια της επιστήμης που… …   Dictionary of Greek

  • κυτοφύλαξη — και κυτοφυλαξία και κυτταροφυλαξία, η προστατευτική ενέργεια που ασκείται στα κύτταρα και ειδικότερα στα λευκοκύτταρα με φυσικές μεθόδους …   Dictionary of Greek

  • λευκοκυτταρικός — ή, ό ιατρ. 1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στα λευκοκύτταρα 2. φρ. «λευκοκυτταρικός τύπος» η εκατοστιαία αναλογία τών διαφόρων ειδών τών λευκοκυττάρων στο περιφερειακό αίμα. [ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. γαλλ. leucocytaire < γαλλ. leucocyte] …   Dictionary of Greek

  • λευκοπενία — η 1. ιατρ. η παθολογική ελάττωση τού αριθμού τών λευκοκυττάρων στο αίμα κάτω από το φυσιολογικό όριο, που θεωρείται ότι είναι 5.000 λευκοκύτταρα ανά κυβικό χιλιοστόμετρο αίματος 2. φρ. «λοιμώδης λευκοπενία τής γάτας» (κτην.) μεταδοτική ασθένεια… …   Dictionary of Greek

  • λευκοσιδίνη — η (βιοχ.) χημική ουσία που παράγεται από βακτήρια και η οποία καταστρέφει τα λευκοκύτταρα …   Dictionary of Greek

  • λευκοτοξικός — ή, ό (βιοχ.) χαρακτηρισμός ουσίας ικανής να καταστρέψει τα λευκοκύτταρα. [ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. leucotoxic < leuc(o) (πρβλ. λευκ[ο] ) + toxic (< υστερολατ. toxicus < λατ. toxicum < τοξικόν < τόξον)] …   Dictionary of Greek

  • λευχαιμία — Νεοπλασματικό νόσημα το οποίο χαρακτηρίζεται από τον πολλαπλασιασμό ανώμαλων λευκών αιμοσφαιρίων (λευκοκυττάρων) στον μυελό των οστών. Κατά τη μικροσκοπική εξέταση το αίμα φαίνεται να είναι πλημμυρισμένο από ώριμα και άωρα λευκά αιμοσφαίρια. Οι λ …   Dictionary of Greek

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”